Ñêàæèòå
Чòî-íèáóäü
íà Ýñïåðàíòî...
(Íåêîòîðûå
ðàñïðîñòðàíåííûå
áûòîâûå
ôðàçû)
|
Bonan
tagon! Äîáðûé äåíü! |
|
Bonan
matenon! Äîáðîå óòðî! |
|
Bonan vesperon!
Äîáðûé
âå÷åð! |
|
Bonan nokton!
Ñïîêîéíîé
íî÷è! |
|
Saluton!
Ïðèâåò! |
|
Qis (la) revido!
Äî
ñâèäàíèÿ! |
|
Xu vi parolas Esperante? Âû
ãîâîðèòå íà
Ýñïåðàíòî? |
|
Jes, mi parolas, sed nur iomete.
Äà, ãîâîðþ,
íî òîëüêî
íåìíîãî. |
|
Mi ne komprenas, ripetu malrapide.
Íå
ïîíèìàþ,
ãîâîðèòå
ìåäëåííåå. |
|
Mi ne scias.
Íå
çíàþ. |
|
Dankon.
Ñïàñèáî. |
|
Ne dankinde.
Не стоит
благодарности. |
|
El kiu lando vi venis?
Èç
êàêîé âû
ñòðàíû? |
|
De kie vi estas?
Îòêóäà
âû? |
|
|
|
Dankon,
bone. Ñïàñèáî,
õîðîøî. |
|
Bonan
apetiton! Ïðèÿòíîãî
àïïåòèòà! |
|
Je
via sano! Çà âàøå
çäîðîâüå! |
|
Bonvolu
permesi al mi... Ïîæàëóéñòà,
ðàçðåøèòå... |
|
Bonvolu
diri al mi... Ñêàæèòå,
ïîæàëóéñòà,
... |
|
Bonvolu doni al mi panon!
Ïîæàëóéñòà,
ïåðåäàéòå
ìíå õëåá! |
|
Kion
signifas la vorto? ×òî
îçíà÷àåò
ýòî ñëîâî? |
|
Mi petas glason da akvo!
ß
ïðîøó
ñòàêàí
âîäû! |
|
Kion
vi volas? ×òî âû
õîòèòå? |
|
Kiu vi estas?
Êòî
âû? (Êàê
âàñ çîâóò?) |
|
Kio
vi estas? Êòî âû (ïî
ïðîôåññèè)? |
|
|
|
Kio estas via profesio?
Êòî
âû ïî
ïðîôåññèè? |
|
Kiom da jaroj vi havas?
Ñêîëüêî
âàì ëåò? |
|
Kia
estas via aqo? Êàêîâ
âàø
âîçðàñò? |
|
Pardonon!
Èçâèíèòå! |
|
Mi petas pardonon!
Ïðîøó
ïðîùåíèÿ! |
|
Kiam ni renkontiqos?
Êîãäà
ìû âñòðåòèìñÿ? |
|
Xu vi permesas?
Âû
ïîçâîëèòå? |
|
Xu vi parolas ankay aliajn lingvojn?
Âû
ãîâîðèòå è
íà äðóãèõ
ÿçûêàõ? |
|
En kiuj lingvoj vi parolas? Íà
êàêèõ
ÿçûêàõ âû
ãîâîðèòå? |
|
Mi parolas |
|
Skribu vian adreson!
Íàïèøèòå
âàø àäðåñ! |
|
Xu vi estas studento?
Âû
ñòóäåíò? |
|
Xu vi estas [urnalisto?
Âû æóðíàëèñò? |
|
De kiam vi lernas Esperanton? Ñ
êàêèõ ïîð âû
ó÷èòå
Ýñïåðàíòî? |
|
Mi lernas Esperanton dum du monatoj.
ß èçó÷àþ
Ýñïåðàíòî
äâà ìåñÿöà. |
|
Kien vi veturas?
Êóäà
âû åäåòå? |
|
Mi veturas al Peterburgo. ß
åäó â Ïåòåðáóðã. |
|
Xu vi volas xi tiun libron?
Âû
õîòèòå ýòó
êíèãó? |
|
Kiom
qi kostas? Ñêîëüêî
ýòî ñòîèò? |
|
Mi tre qojas.
ß
î÷åíü ðàä. |
|
Kie estas manqejo?
Ãäå
ñòîëîâàÿ? |
|
Kie estas necesejo?
Ãäå òóàëåò? |
|
Kie oni povas axeti tion?
Ãäå
ýòî ìîæíî
êóïèòü? |
îáðàçöû
ýñïåðàíòñêèõ
òåêñòîâ
La Espero
(himno
esperantista)
Lazaro Zamenhof
En la mondon venis nova sento,
Tra la mondo iras forta voko;
Per flugiloj de facila vento
Nun de loko flugu qi al loko.
Ne al glavo sangon soifanta
Qi la homan tiras familion:
Al la mond’ eterne militanta
Qi promesas sanktan harmonion.
Sub la sankta signo de l’ espero
Kolektiqas pacaj batalantoj,
Kaj rapide kreskas la afero
Per laboro de la esperantoj.
Forte staras muroj de miljaroj
Inter la popoloj dividitaj;
Sed dissaltos la obstinaj baroj,
Per la sankta amo disbatitaj.
Sur neytrala lingva fundamento,
Komprenante unu la alian,
La popoloj faros en konsento
Unu grandan rondon familian.
Nia diligenta kolegaro
Per laboro paca ne laciqos
Qis la bela sonqo de l’ homaro
Por eterna ben’ efektiviqos.
Sur la sledo, svelta sledo, post amuza
kabaredo,
Kun tintila sonorad’
Ni veturas — aventuras, la xevaloj
fluge kuras
Sub la stela miriad’.
En sereno de l’ ebeno malaperas la
fadeno
De la glata vintra voj’...
Mia Nita — am’ subita, de la frost’
ebriigita
Alpremiqas en la qoj’.
En fabelo kaj sen celo rotacias
karuselo
De la sentoj en la kor’,
Hej, rapide kaj senbride flugi ien,
flugi fide
Kun favoro de Amor’!
Hej, xevaloj, hufaj wtaloj,
Por dancanta ciganin’,
Uraganu, akompanu, dolxe tiklu,
qutiranu
Per freneza takto nin!
Brila neqo — vintra reqo — xion
tenas en sieqo,
Gaje xirpas en la knar’,
La survoje vento qoja en malklara gam’
hoboja
Vokas, logas al kampar’.
Unu suno — unu juno... la unua febra
kuno
Kaj magia stelpoem’...
Mia Nita, am’ subita, de la frosto
rozkisita
Xion kronas per alprem’!
Mi]ail Lermontov
Tradukis Konstantin Gusev
Blankadas velo unusola
En la nebula mara blu’,
Qi kion lasis, kion volas
en fremdaj landoj serxi plu?
Ondiqas kaj la vento spiras,
Fleksante l’ maston kun fervor’,
Ve! Ne felixon vel’ aspiras,
Nek de l’ felixo kuras for.
Qin kovras blua rond’ xiela,
Sub qi lazuras onda spac’,
Sed serxas wtormon qi, ribela,
En wtormoj, kvazay, estas pac’.
* *
*
Sergej Jesenin
Tradukis Hilda Dresen
Ho, acer’ tremanta, ho, acero nuda,
Kial staras kline vi en vento kruda?
Xu vi ion aydis? Xu vi ion vidis?
Xu amuzdeziro vin xi tien gvidis?
Kaj vi stumble venis kvazay ebriulo,
Dronis en la neqo, rigidiqis kruro.
Ah, pli firmpieda ankay mi ne estas,
Nokte hejmenire sur la vojo restis.
Pinon mi ekvidis kaj salikon trovis,
pri somer’ ekkantis, dum neqvento blovis.
Wajnis, ke mi estas mem acer’ vojranda,
Nur ne senfolia, sed kun pomp’ verdanta.
Aj edzino fremda wajnis la betulo,
Qin mi xirkayprenis kvazay frenezulo.